Έχουν περάσει 5 μέρες μακριά απο την Ελλάδα, μακριά απο τους ανθρώπους που αγαπώ. Η επικοινωνία είναι δύσκολη, γιατί κόβεται το ίντερνετ συνέχεια... με ενοχλεί που το κινητό μου δεν χτυπάει για κανένα λόγο. Αλλά προσπαθώ να μην σκέφτομαι, περνάω πολύ ωραία εδώ...
Σήμερα πήγα στο φούρνο της περιοχής. Τον φούρνο παλιά, τον είχαν έλληνες και έφτιαχναν πολλά ελληνικά αρτοσκευάσματα, αλλά το πούλησαν και έφυγαν. Βλέπετε οι έλληνες του εξωτερικού έχουν άλλη νοοτροπία, τους λείπει η χώρα τους και θέλουν πάντα να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα, με τα σημερινα δεδομένα δεν ξέρω τι θα έκαναν.
Εδώ στην Μανζούκα, εκτός απο τα ταξί έχουμε και τα pus-pus, μόλις βγώ απο το ξενοδοχείο, όπου και να πηγαίνω για βόλτα, έχω 3-4 να με ακολουθούν συνεχώς. Μερικοί μου βγάζουν το χάρτι και μου δείχνουν που θα με πάνε να μου δείξουν τις ομορφίες της Μανζούκα, μου χαμογελάνε γλυκά, για να με καλοπιάσουν και να πω ναι. Τους συμπαθώ πολύ αλλα δεν θέλω ν' ανέβω τους λυπάμαι.
Το ξενοδοχείο μας.
Το δέντρο αυτο το μεγάλο, λέγετε le batamier, έτσι λέγετε και το ξενοδοχείο.
Έτσι περνάω την μέρα μου, κάνοντας βόλτες και τα μεσημέρια επειδή κάνει πολύ ζέστη αφού φάμε, βλέπω ταινίες Βοllywood στο ξενοδοχείο και μετά κοιμάμαι, έτσι έρχεται το βράδυ και βγαίνω βόλτες. Το Σαββατοκύριακο μου έχουν υποσχεθεί παραλία, μπάνιο και χυμό καρύδα.. περιμένω πως και πως το Σαββατοκύριακο.
Βράδυ, μ' έχει πιάσει το στομάχι, με τόσα που τρώω (μάλλον) . Τι τρώω? Τα πάντα, ότι βλέπω... θέλω να το δοκιμάσω, φρούτα, χυμούς και απο φαγητά...ΟΛΑ. Για βραδινό έχουμε σουπίτσα κοτόπουλο, αυτό παραγγείλαμε στο μάγειρα επειδή με πονάει το στομάχι. Μας σερβίρουν όλη την κατσαρόλα.
..........................ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..........................
Σήμερα πήγα στο φούρνο της περιοχής. Τον φούρνο παλιά, τον είχαν έλληνες και έφτιαχναν πολλά ελληνικά αρτοσκευάσματα, αλλά το πούλησαν και έφυγαν. Βλέπετε οι έλληνες του εξωτερικού έχουν άλλη νοοτροπία, τους λείπει η χώρα τους και θέλουν πάντα να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα, με τα σημερινα δεδομένα δεν ξέρω τι θα έκαναν.
Εδώ στην Μανζούκα, εκτός απο τα ταξί έχουμε και τα pus-pus, μόλις βγώ απο το ξενοδοχείο, όπου και να πηγαίνω για βόλτα, έχω 3-4 να με ακολουθούν συνεχώς. Μερικοί μου βγάζουν το χάρτι και μου δείχνουν που θα με πάνε να μου δείξουν τις ομορφίες της Μανζούκα, μου χαμογελάνε γλυκά, για να με καλοπιάσουν και να πω ναι. Τους συμπαθώ πολύ αλλα δεν θέλω ν' ανέβω τους λυπάμαι.
Aυτός είναι ο φίλος μου με το pus-pus, με ακολουθούσε κάθε μέρα και με περίμενε έξω απο το ξενοδοχείο.
Βράδυ, μ' έχει πιάσει το στομάχι, με τόσα που τρώω (μάλλον) . Τι τρώω? Τα πάντα, ότι βλέπω... θέλω να το δοκιμάσω, φρούτα, χυμούς και απο φαγητά...ΟΛΑ. Για βραδινό έχουμε σουπίτσα κοτόπουλο, αυτό παραγγείλαμε στο μάγειρα επειδή με πονάει το στομάχι. Μας σερβίρουν όλη την κατσαρόλα.
..........................ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου