Μια καινούργια μέρα ξεκινά στην Manjuga.
Δεν θα κατεύω για πρωινό στο ξενοδοχείο. Σήμερα σκέφτομαι να πάω στο φούρνο, να πιώ γκρεναντέλ και κρουασανάκια με σοκολάτα, τρώμε μόνο γαλλικά αρτοσκευάσματα. Έτσι λοιπόν ντύθηκα και έφυγα απο το ξενοδοχείο, καλημέρισα τους Γάλλους και τους φίλους μου με τα pus-pus που με περίμεναν έξω.
Κάθησα στο φούρνο και όσο έτρωγα πρωινό, οι κοπέλες με τα φρούτα στο κεφάλι προσπαθούσαν να με πείσουν να αγοράσω μάνγκο και μπανάνες, τελικά αγόρασα. Μετά ήρθαν 2-3 πιτσιρίκια (επειδή είδαν λεφτά) να μου ζητήσουν φαγητό, τους έδωσα κρουασάν και ένα ψωμί μπαγκέτα. Μακάρι να μπόρουσα να βγάζω φωτογραφίες οτι βλέπω, αλλά είναι δύσκολο, ξέρετε είναι πολύ φτωχικός λαός και αισθάνομαι οτι με την φωτογραφική προκαλώ και δεν θέλω.
Όλοι στο δρόμο με χαιρετούν , μας πιάνουν την συζήτηση, μας εξυπηρετούν, πέφτει και λίγο κουτσομπολιό αλλά αυτό υπάρχει παντου ιδιαίτερα εδώ. Σήμερα συζητούσαν όλοι γιατί κουβαλούσα εγώ τα ψώνια στο ξενοδοχείο, ενώ έπρεπε να μου τα κουβαλούσε κάποιος ντόπιος. Ντρέπομαι που μου κάνουν όλοι οι άλλοι τις δουλιές, θα μου πεις... χαζή είσαι? ναι αλλά αν έχεις συνηθίσει σε άλλο τρόπο ζωής και ξαφνικά θέλουν ακόμα και την τσάντα απο τα ψώνια να σου κουβαλούν άλλοι, είναι περίεργο.
Το μεσημεράκι μίλησα με Ελλάδα, πολλές κακοκαιρίες μου είπαν. Με βλέπουν με τα καλοκαιρινά απο το κομπιούτερ και κρυώνουν, ενώ οι συγγενείς μου φοράνε χοντρά ρούχα και εγώ σκάω. Οι ερωτήσεις πολλές, αν μ' αρέσει? αν τρώω καλά? πως νιώθω που βλέπω μόνο μαύρους? μ' αρέσει πολύ λέω..τόσο πολύ που δεν σκεφτόμαι την Ελλάδα, το κλίμα είναι υπέροχο, πρώτη φορά στην ζωή μου κοιμάμαι και ξεκουράζομαι, το σώμα μου είναι ξεκούραστο και έχεις τόση ενέργεια και κέφι για τα πάντα. Δεν το πιστεύω οτι δεν μου πονάει τίποτα. Ναι ζω ανάμεσα σε μαύρους, αν και όπως λέω "νιώθω σαν γλάρος μέσα σε πετρελαιοκηλίδα" , είμαι εγώ η διαφορετική γι' αυτούς, είμαι άσπρη σαν το γάλα. Μ' αρέσει όμως, είναι τόσο φιλικός λαός, έχουν τόσο κέφι για χορό και τραγούδι, είναι χαμογελαστοί, ευδιάθετοι. Θα μου πείτε, μα όλα σ' αρέσουν? μια βδομάδα έχεις κλείσει σχεδόν.... Ναι όλα, δεν βρίσκω τίποτα το αρνητικό. Το μόνο που με φοβίζει, (επειδή είναι φτωχή χώρα) φοβάμαι μην με κλέψουν. Άλλα όπως λέει ο μπαμπας, αν προσέχεις και τους προσέξεις δεν σου κανουν κακό, είναι σαν μικρά παιδία.
Το απογευματάκι ήρθε να μας γνωρίσει μια κυρία απο την εταιρεία του μπαμπά. Όλοι θελουν να μας γνωρίσουν. Πείτε με ψώνιο, αλλά μ' αρέσει που έρχονται στο ξενοδοχείο να μας γνωρίσουν νιώθω σαν διάσημη εδώ.
Όλοι με εξυπηρετούν, ο μάγειρας με ρωτάει απο το πρωί τι να μαγειρέψει σήμερα, στο ξενοδοχείο έρχονται όλοι να με γνωρίσουν. Τους προσκαλώ στην Ελλάδα για διακοπές , (έτσι ενισχύω τον τουρισμό μας) και κανείς δεν λέει όχι, να δω που θα χωρέσουν αν έρθουν όλοι μαζί(χαχαχα).
Βραδάκι, βόλτα στο λιμάνι.. στα καλύτερα, τροπικό ηλιοβασίλεμα και φωτογραφίες στο μπαο-μπαπ.
Το μπαο-μπαπ.... είναι τόσο μεγάλο που το αγκαλιάζουν 15 ανθρώποι.
Ηλιοβασίλεμα....
Λυπάμαι που η φωτογραφία δεν κατάφερε να δείξει οτι είδα απο κόντα.
Ένα απο τα καλύτερα ξενοδοχεία.
le jardin d'amour, εδώ όλα τα ζευγάρια λένε, δίνουν όρκους αιώνιας αγάπης και πίστης. Είχε πολλά ερωτευμένα ζευγαράκια, αγκαλιασμένα και ευτυχισμένα.
Εδώ ,σε αυτό το μπαλκονάκι, συνήθως στο ηλιοβασίλεμα δίνουν όρκους. Τώρα είναι βράδυ και η φωτογραφία δεν βγάζει τον ίδιο ρομαντισμό ...
Μακάρι οι φωτογραφίες να έδειχναν ακριβώς αυτό που βλέπω και νιώθω....
Νιώθω μεγάλο ενθουσιασμό, κάθε μέρα ανακαλύπτω κάτι καινούργιο και το μυαλό μου είναι πλημμυρισμένο απο νέες εικόνες....
........................................ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ............................................
Δεν θα κατεύω για πρωινό στο ξενοδοχείο. Σήμερα σκέφτομαι να πάω στο φούρνο, να πιώ γκρεναντέλ και κρουασανάκια με σοκολάτα, τρώμε μόνο γαλλικά αρτοσκευάσματα. Έτσι λοιπόν ντύθηκα και έφυγα απο το ξενοδοχείο, καλημέρισα τους Γάλλους και τους φίλους μου με τα pus-pus που με περίμεναν έξω.
Κάθησα στο φούρνο και όσο έτρωγα πρωινό, οι κοπέλες με τα φρούτα στο κεφάλι προσπαθούσαν να με πείσουν να αγοράσω μάνγκο και μπανάνες, τελικά αγόρασα. Μετά ήρθαν 2-3 πιτσιρίκια (επειδή είδαν λεφτά) να μου ζητήσουν φαγητό, τους έδωσα κρουασάν και ένα ψωμί μπαγκέτα. Μακάρι να μπόρουσα να βγάζω φωτογραφίες οτι βλέπω, αλλά είναι δύσκολο, ξέρετε είναι πολύ φτωχικός λαός και αισθάνομαι οτι με την φωτογραφική προκαλώ και δεν θέλω.
Όλοι στο δρόμο με χαιρετούν , μας πιάνουν την συζήτηση, μας εξυπηρετούν, πέφτει και λίγο κουτσομπολιό αλλά αυτό υπάρχει παντου ιδιαίτερα εδώ. Σήμερα συζητούσαν όλοι γιατί κουβαλούσα εγώ τα ψώνια στο ξενοδοχείο, ενώ έπρεπε να μου τα κουβαλούσε κάποιος ντόπιος. Ντρέπομαι που μου κάνουν όλοι οι άλλοι τις δουλιές, θα μου πεις... χαζή είσαι? ναι αλλά αν έχεις συνηθίσει σε άλλο τρόπο ζωής και ξαφνικά θέλουν ακόμα και την τσάντα απο τα ψώνια να σου κουβαλούν άλλοι, είναι περίεργο.
Το μεσημεράκι μίλησα με Ελλάδα, πολλές κακοκαιρίες μου είπαν. Με βλέπουν με τα καλοκαιρινά απο το κομπιούτερ και κρυώνουν, ενώ οι συγγενείς μου φοράνε χοντρά ρούχα και εγώ σκάω. Οι ερωτήσεις πολλές, αν μ' αρέσει? αν τρώω καλά? πως νιώθω που βλέπω μόνο μαύρους? μ' αρέσει πολύ λέω..τόσο πολύ που δεν σκεφτόμαι την Ελλάδα, το κλίμα είναι υπέροχο, πρώτη φορά στην ζωή μου κοιμάμαι και ξεκουράζομαι, το σώμα μου είναι ξεκούραστο και έχεις τόση ενέργεια και κέφι για τα πάντα. Δεν το πιστεύω οτι δεν μου πονάει τίποτα. Ναι ζω ανάμεσα σε μαύρους, αν και όπως λέω "νιώθω σαν γλάρος μέσα σε πετρελαιοκηλίδα" , είμαι εγώ η διαφορετική γι' αυτούς, είμαι άσπρη σαν το γάλα. Μ' αρέσει όμως, είναι τόσο φιλικός λαός, έχουν τόσο κέφι για χορό και τραγούδι, είναι χαμογελαστοί, ευδιάθετοι. Θα μου πείτε, μα όλα σ' αρέσουν? μια βδομάδα έχεις κλείσει σχεδόν.... Ναι όλα, δεν βρίσκω τίποτα το αρνητικό. Το μόνο που με φοβίζει, (επειδή είναι φτωχή χώρα) φοβάμαι μην με κλέψουν. Άλλα όπως λέει ο μπαμπας, αν προσέχεις και τους προσέξεις δεν σου κανουν κακό, είναι σαν μικρά παιδία.
Το απογευματάκι ήρθε να μας γνωρίσει μια κυρία απο την εταιρεία του μπαμπά. Όλοι θελουν να μας γνωρίσουν. Πείτε με ψώνιο, αλλά μ' αρέσει που έρχονται στο ξενοδοχείο να μας γνωρίσουν νιώθω σαν διάσημη εδώ.
Όλοι με εξυπηρετούν, ο μάγειρας με ρωτάει απο το πρωί τι να μαγειρέψει σήμερα, στο ξενοδοχείο έρχονται όλοι να με γνωρίσουν. Τους προσκαλώ στην Ελλάδα για διακοπές , (έτσι ενισχύω τον τουρισμό μας) και κανείς δεν λέει όχι, να δω που θα χωρέσουν αν έρθουν όλοι μαζί(χαχαχα).
Βραδάκι, βόλτα στο λιμάνι.. στα καλύτερα, τροπικό ηλιοβασίλεμα και φωτογραφίες στο μπαο-μπαπ.
Μακάρι οι φωτογραφίες να έδειχναν ακριβώς αυτό που βλέπω και νιώθω....
Νιώθω μεγάλο ενθουσιασμό, κάθε μέρα ανακαλύπτω κάτι καινούργιο και το μυαλό μου είναι πλημμυρισμένο απο νέες εικόνες....
........................................ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ............................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου